NIELS HENRIK ABEL (1802 - 1829)

Abel nace en Finnöy (Noruega). É o segundo de sete irmáns dunha familia culta, pero pobre, e ten que afrontar numerosas contrariedades ao longo da súa curta vida, como a prematura morte do seu pai, pastor protestante. É un ser enfermizo e fráxil, namoradeiro e simpático, que lle gusta o teatro, a música e a poesía, na que desexase expresar a súa melancolía.

Desde moi novo é considerado como un xenio matemático extraordinario. Pero non é un matemático serio e grave, senón romántico, tímido e agradable, capaz de desenvolver as súas ideas no medio da noite, logo dunha festa, ou de efectuar os seus cálculos cun xiz nos muros dun edificio.

O seu primeiro éxito importante é a demostración da imposibilidade de resolver por radicais a ecuación xeral de quinto grao. Tras iso, concédeselle unha bolsa por dous anos para que viaxe por Alemaña e Francia e contacte cos mellores matemáticos. En Berlín recibe a axuda de Crelle, pero o gran Gauss resúltalle completamente inaccesible.

Investiga acerca das funcións elípticas e recolle os seus descubrimentos nunha memoria que presenta á Academia de Ciencias de París, pero é tratado con displicencia, e Cauchy, encargado de avaliala, extravíaa. Logo da morte de Abel, a memoria é atopada e admirada, e concédeselle, xunto a Jacobi, o Gran Premio de Matemáticas da Academia. Tamén se ocupa do rigor na Análise, e fai importantes contribucións ao estudo da converxencia e a sumación de series, como a serie binómica.

Tras o seu periplo europeo regresa a Cristianía (Oslo), pobre e enfermo de tuberculose. Traballa como profesor substituto na súa universidade e no Nadal de 1828 viaxa en zorra para ver á súa noiva. A súa saúde empeora e falece o 6 de abril de 1829. Días despois sábese que lograra unha praza fixa de profesor na Universidade de Berlín.

Desaparece así, con 26 anos, un xenio romántico marcado pola traxedia; creador dunha matemática máis ousada, moderna e abstracta, con trazos de verdadeira poesía, dunha beleza sublime.

--------------------------------------

O Premio Abel, establecido en 2002 (bicentenario de su nacemento), podería ser o equivalente ao inexistente Nobel de Matemáticas.